شعر

۶۹۶ بازديد

سخن

با اينكه سخن به لطف اب است                                         كم گفتن هر سخن صواب است

اب ارچه همه زلال خيزد                                                      از خوردن پر ملال خيزد

كم گوي و گزيده گوي چون در                                               تا ز اندك تو جهان شود پر

لاف از سخن چو در توان زد                                                   ان خشت بود كه پر توان زد

يك دسته گل دماغ پرور                                                         از خرمن صد گياه بهتر